Betoog

Er gaat te veel geld om in het voetbal.

Het geld maakt het voetbal kapot. Het zijn niet de ploegen  met de beste visie of een mooie traditie die het voetbal controleren, de ploegen met het grootste budget nemen over.

In het huidige voetbal zijn er spelers die het vijfvoudige in een week verdienen in vergelijking met de modale werkende mens in een heel jaar. Ook worden er steeds hogere transfersommen betaald. Neem nu Kevin De Bruyne die deze zomer voor 74 miljoen euro van Wolfsburg naar Manchester City ging. De Bruyne verdient daar tot 320.000 euro per week. Tegenwoordig gebeurt zo’n transfer elke transferperiode een aantal keer. Daarnaast krijgen spelers binnen een club zo een hoog loon om ze toch maar bij de club te houden. Cristiano Ronaldo verdient bijvoorbeeld 70 miljoen euro per jaar.

De hoge lonen en transfersommen zorgen ervoor dat steeds meer clubs in financiële problemen komen. Als de clubs hier geen oplossing voor vinden,  worden ze failliet verklaard. Dan is de enige oplossing die ze nog hebben fuseren met een andere club. Dit is meestal in een lagere klasse en hierdoor verandert de naam van de club, wat dan weer een nadeel is voor de supporters.

Als een club wel een oplossing vindt is dat meestal door een investeerder. Deze investeerders, die tegenwoordig veelal van het Oosten afkomstig zijn, doen dit vooral als pleziertje en hebben vaak niks te maken met de club. Zo is er bijvoorbeeld Vincent Tan, de Maleisische eigenaar van de Engelse tweedeklasser Cardiff City. Toen hij de ploeg overnam veranderde hij de clubkleuren voor het eerst in 103 jaar van blauw naar rood, gewoon omdat hij bijgelovig was. Ook gelooft hij dat het nummer 8 geluk brengt en dus werden alle spelers en stafleden zonder dit nummer in hun geboortedatum prompt ontslagen.

Door deze investeerders, maar ook door de belastingpolitiek in bepaalde landen, bestaat er geen eerlijke concurrentie meer. De afstand tussen de rijke en arme clubs wordt steeds groter. Aangezien geld kwaliteit betekent is dit een logische trend. Dit is een spijtige zaak omdat de spanning steeds meer afneemt. En dan zijn er nog de Spaanse clubs. De Spaanse grootmachten zoals Real Madrid en Barcelona hebben beiden een financieel sterke voorzitter, maar zijn hier niet afhankelijk van. Dit komt vooral omdat de Spaanse staat hen toelaat om een enorme schuldenlast te dragen. Zo hebben alle profclubs in Spanje te samen een schuldenlast van 3,5 miljard euro. En dat in een land dat een moeilijk economische situatie heeft.

Al deze zaken zorgen ervoor dat the beautiful game, zoals ze in Engeland zeggen, steeds less beautiful wordt. Er wordt daarom veelal gehoopt dat er een verandering in komt. De vrees bestaat echter, en terecht,  dat deze tendens zal aanhouden. Dit zou het einde kunnen betekenen van het voetbal zoals we dat vandaag kennen.